Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

in vino veritas #2



Να τα παρατήσεις όλα και να πας στη μικρή σου εξορία. χωρίς αγάπη και πολιτισμό. να κρατάς την ζωή στα χέρια σου και να παλεύεις κάθε μέρα. να έχεις την ευθύνη του οργώματος, της σποράς, του ποτίσματος. να αρμέγεις και να ταΐζεις. να μισήσεις τον ήλιο τον καυτό και να ξεχάσεις τον Ελύτη. 
και τα βράδια να ονειρεύεσαι Εκείνη, το φάντασμα που δεν μπορείς να αγγίξεις. η υπόσχεση που της έδωσες ζυγίζει πιο πολύ από την καρδιά σου. και καρτεράς να σωθούνε τα δάκρυα κάποια στιγμή...


Μέσα στην έρημο της μετριότητας πως αντέχεις μωρέ; Παράτα τα ή κόψε το κόκκινο νήμα!




(in vino veritas ή αλλιώς: χαιρετίσματα από την κόλαση του αλέξανδρου προδρόμου)

2 σχόλια: