scrapbook *forty-nine*

10/7 - 20/8, 2013

take 2 

SOLACE

In my Quest for self-assurance
I’ve bled and I’ve wept
I’ve paid other people's debts
Just to gain their confidence 
I stopped laughing at cruel jokes

I lied in the dark next to my invisible lovers 
I forsook happiness because of the Love I was denied 
I embraced Hatred 
I became a beast with 
Seven heads and deadly claws 

I confined myself in a vortex of guilt 
Until I eventually found unimaginable strength
Inside a hidden chest, my mind

Some nights I dream that I'm writing my suicide note
But keep forgetting what it says
And then I'm stuck in Limbo
Because neither God nor Devil exist 

scrap.book_48_

26/6-10/8 2013

take 2

Βλέπω την διαρκή προσπάθεια
που κάνει το βλέμμα σου να με αποφύγει
και κουρελιάζεται η καρδιά μου.
Ψάχνω λόγους να φταίω,
περπατάω στο δρόμο και επιβιώνω από τύχη.

Τα χαρτάκια στο ημερολόγιο πλέον δεν ξέρω τί μετράνε,
με κλειστά τα παντζούρια βλέπω μόνο νύχτα,
όλα είναι καλυμμένα με σκοτάδι.

Πάλι θα με πάρει ο ύπνος στον καναπέ
καθώς επιθεωρώ τις ιστορίες που περιμένουνε
στοιχημένες στα ράφια της μνήμης,
φορώντας τα λαμπερά τους χρώματα,
έτοιμες να εντυπωσιάσουν και να αποκαλύψουν αλήθειες.

Σκόνη στα έπιπλα, σκόνη και πάνω μου.
Ξεχάστηκαν και τα αστεία που φτιάχτηκαν γα σένα,
αυτά τα μικρά και ανόητα σουρεαλιστικά παιχνίδια
που μόνο εμείς μπορούσαμε να αποκωδικοποιήσουμε.

Δε θα με ξαναδείς να στέκομαι στην πόρτα με λαχτάρα.
Δε θα σε ξανακούσω να μιλάς σαν ξεβιδωμένο καρτούν.

Κάπου διάβασα πως όλα τα ωραία πράγματα πάντα τελειώνουν.
Παρακάτω όμως, έλεγε πως τα πολύ ωραία δεν έχουν τέλος...

Γιατί μ'αφήνεις να γράφω θρήνους,
ενώ αυτό που πραγματικά θέλω είναι να γράφω ύμνους;

#αλέΞανΔρος προδΡόμου

in vino veritas #7

-"ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται"
-"το ψέμμα βγάζει λουλούδια, ποτέ καρπούς"
-"ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο"

υπάρχουν πολλές παροιμίες, πολλή λαϊκή σοφία που διαμορφώθηκε με το πέρασμα του χρόνου, με αλλεπάλληλα πειράματα δοκιμής και σφάλματος. η εμπειρία ξεχασμένων προγόνων το επιβεβαιώνει. σαν παιδί -που αμφισβητεί τα πάντα- νόμιζα ότι ήμουν πολύ εξυπνότερος από όλους αυτούς, μέχρι που πλήρωσα τα λάθη μου για να μάθω ότι όντως τα ψέμματα δεν βγάζουν πουθενά.
είναι ένας τοίχος σε μια σιδηροδρομική γραμμή, άπαξ και πάρεις αυτή την διαδρομή θα έχεις δύο, ίσως τρεις διασταυρώσεις για να αλλάξεις πορεία. τρεις ευκαιρίες να σταματήσεις τον πόνο που θα προκαλέσεις σε σενα και σε άλλους. δείξε μου έναν ουρανοξύστη που χτίστηκε με ψέμματα στα θεμέλια του και θα σου πω πότε θα πέσει. πως είναι δυνατόν κάτι που συντηρείται με ψέμματα να αξίζει να ζήσει; δεν υπάρχουν δικαιολογίες, δεν υπάρχει ευγενής σκοπός που να αγιάζει το μέσο, αν κάποια κατάσταση δεν αντέχει την αλήθεια, ας καταρρεύσει. οτιδήποτε έχει υγιείς ρίζες και είναι ειλικρινές, θα μπορέσει να αντέξει πικρές αλήθειες. λίγος πόνος είναι προτιμότερος από πολύ πόνο.
να σέβεσαι τον εαυτό σου και τους άλλους. γιατί αν λερωθεί μια φορά το όνομα σου με ψέμματα, δύσκολα καθαρίζει ("Ο ψεύτης δεν πιστεύεται κι όταν αλήθεια λέει").
Βίβα!

(in vino veritas ή αλλιώς: χαιρετίσματα από την κόλαση του αλέξανδρου προδρόμου)