Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

scrapbook *eight*


--LOST--   (απόπειρα 1η)

έχεις χαθεί...
κ δεν είναι το δάσος που κάθε του γωνιά μοιάζει με την άλλη
κ σε κάνει να νομίζεις ότι κινείσαι σε λαβύρινθο.
ούτε το μονοπάτι που, ξεθωριασμένο πια, βγάζει σε αδιέξοδα...

είναι που δεν θέλεις να γυρίσεις πια στα παλιά,
σε φωνές κ κλάμματα, σε ανόητες αγάπες,
σε στομάχια που αρνούνται να φάνε,
σε τραγούδια που πληγώνουν,
σε ρούχα χαρισμένα μαζεμένα σε σακούλες...

είναι που δεν θέλεις να γυρίσεις
σ'ένα σπίτι που δε σε χωράει,
κ ετσι τριγυρνάς σε δρόμους ασφάλτινους,
σε καλντερίμια που μυρίζουν βασιλικό,
σφυρίζεις μια μελωδία κ ταξιδεύεις.

μα έχεις χαθεί..
στο πλήθος που παραληρεί κ ανεξέλεγκτο σε παίρνει μαζί του,
σαν ψάρι που μπήκε στη θάλασσα μετά από χρόνια ζωής στη γυάλα
κ θέλει να εξερευνήσει κάθε σπιθαμή του βυθού...

κ όταν σε βρήκα δε σε ρώτησα που θές να πάς,
να σε βγάλω έξω από το δάσος δε σου υποσχέθηκα.
σε ένα ξέφωτο ήξερα να πάω, εκεί κ πουθενά αλλού.
σε ρώτησα αν θες να έρθεις.
όχι για το ξέφωτο, αλλά για να είμαστε χαμένοι μαζί.
σε ρώτησα αν θές να έρθεις...

[πρώτες στιγμές της άνοιξης του 2009, copyright αλέξανδρος προδρόμου]