scrap.book_34_.txt

20/4/12

ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ


Λίγη ηρεμία ζήτησα.
Λίγη κατανόηση και
το προνόμιο να είμαι εγώ
αυτός που θα σε 
σκεπάζει το βράδυ,
όταν η μισή κουβέρτα 
θα πέφτει στο πάτωμα
και θα σε αφήνει
εκτεθιμένη στους εφιάλτες.
Λίγη εμπιστοσύνη ζήτησα.
Μέχρι να βράσει το τσάι,
έκλεισες την πόρτα πίσω σου
και τα φιλιά 
τα σκόρπισε ο άνεμος.
Ένα τραγούδι μόνο έμεινε
κρυμμένο εκεί που το άφησες...

_αλέξαΝδρος προδΡόμου_