5-6/4/12
take 1.1
ΣΥΜΒΟΛΙΚΟΝ
Ήταν δάκρυα συγκίνησης αυτά που έτρεξαν από τα μάτια μου.
Το κεφάλι σου ήταν κάτω από το δικό μου. Ανασηκώθηκες απαλά και τα γεύτηκες.
Και μετά, όταν πληγώθηκε το δέρμα μου και ανέβλυσε φρέσκο αίμα, έσκυψες και το ήπιες, σταμάτησες τη ροή.
Και έπειτα, αναζητήσαμε ηδονή ο ένας στο σώμα του άλλου. Εξαντλημένη από την πάλη, έγλειψες τον ιδρώτα μου να ξεδιψάσεις.
Ήθελα να σου δώσω τα πάντα, μα δεν ήσουν έτοιμη.
Ήθελα να αφήσω το σπόρο μου μέσα σου, υπόσχεση ζωής.
Δε μ'άφησες. Δεν έμεινες...
Πήρες τις γεύσεις από δάκρυ, αίμα και ιδρώτα και αρνήθηκες το σημαντικότερο.
Τώρα ούτε δακρύζω, ούτε ματώνω ούτε ιδρώνω. Ψάχνω γεύσεις και μυρωδιές στο τίποτα και στο σκοτάδι, στο ψέμμα και στο κρύο, στο βουητό και στα ερείπια.
#αλέξανδρος προδρόμου#
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου