Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

she is red & blue

1/3/12

Θα τσιρίζεις σαν παιδί καθώς ο αέρας θα σου ανακατώνει τα μαλλιά. Εγώ θα τραβάω φωτογραφίες που αργότερα θα δείχνω στους φίλους μας και εσύ θα λες "τί τους δείχνεις αυτές; χάλια είμαι!" και εγώ θα βρίσκω αφορμή να πω πόσο όμορφη είσαι.


Κάπου στην Γλασκώβη ή στο Σαν Φρανσίσκο θα μας βρει το ηλιοβασίλεμα να κρατιόμαστε χέρι-χέρι, εσύ ίσως ξεκουράζεις το κεφάλι σου στον ώμο μου και εγώ θα ακούω τις σκέψεις σου.


Και αν ένα βράδυ δεν είμαι στο κρεβάτι μαζί σου, θα σου ηχογραφήσω την φάλτσα φωνή μου να σε νανουρίζει με Όσκαρ Ουάιλντ ή την Πεντάμορφη και το Τέρας. Εμένα όμως θα μου λείπεις ...


Με τη σκέψη της άφιξης σε ένα άγνωστο αεροδρόμιο και εσένα να με αγκαλιάζεις σφιχτά, θα σπάει το σκυθρωπό μου πρόσωπο.




Αυτή είναι μια αρχή δίχως τέλος, ακόμα δεν το κατάλαβες;



2 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφο κείμενο.Ειδικά αυτό με το αεροδρόμιο αν το περνάς φίλε μου συμπάσχω και σε νιώθω απόλυτα.:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. σε ευχαριστώ για την προσοχή σου. το αν το περνάω ή αν απλά είναι μια ευχή που ελπίζω να πραγματοποιηθεί, δεν πρέπει να στο πω. καλύτερα να πλάθει ο καθένας τις δικές του εκδοχές, δε συμφωνείς;

    να είσαι καλά και να ρισκάρεις...

    α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή