a whiter shade of pale

[15/3/12]

Δεν ήταν μια νύχτα σαν τις άλλες.

Ούτε εκείνη ήταν μια κοπέλα σαν τις άλλες.

Εκείνο το βράδυ ήταν από εκείνα που δεν έχουν γυρισμό. 

Η επικείμενη μετωπική των ματιών τους είχε δρομολογηθεί.

"Στις 10 και μισή" του είπε. Άργησε, όπως όλα τα κορίτσια. Ήταν όμορφη, όπως όλα τα κορίτσια.

Είχε κάτι ο συντονισμός των δυο καρδιών που τους παραξένευε. Ψάχνανε απελπισμένα να βρούνε σημεία μη-επαφής. Ήταν δύσκολο.

Πνιγμένοι στην αμηχανία και οι δυο, βρίσκανε διεξόδους στη μουσική. Και το αλκοόλ βοηθούσε λιγάκι. "Πάμε αλλού; Να χορέψουμε;"

Το κρύο τους τύλιξε. Εκείνη είχε ξεχάσει τα γάντια της. Εκείνος πρόσεξε πως κρύωνε. Της πρόσφερε τα δικά του. "Έτσι κι αλλιώς, δε θα τα φορέσω" επιχειρηματολόγησε. Τα πήρε και τα φόρεσε με το ζόρι το περίεργο κορίτσι.

Εκείνος χάρηκε κρυφά που δε θα πάγωναν τα χέρια της τουλάχιστον...