scrapbook 56

23/2-6/4, 2014

take 1.5

Είμαι κι εγώ
ένας από τους νεκρούς κορμούς του Φλεβάρη
που προσδοκούν την αναγέννηση τους.
Γυμνά τα κλαδιά, πεσμένα τα φύλλα
στο χρώμα της λήθης το σκουληκιασμένο έδαφος
και η κλεψύδρα των υπόγειων νερών
να μετρά αιώνες.

Υπάρχουμε, πέρα από την αδιάφορη ματιά του παρατηρητή
Υπάρχουμε, πέρα από τους θανάτους
των σπουργιτιών της νιότης
Υπάρχουμε, και χωρίς τα τραγούδια του Ομήρου

Είμαι κι εγώ
ένας από αυτούς που θέλουν
να σπάσουν τον κύκλο 
και να πορευτούν σε ανύπαρκτα μονοπάτια.

Επειδή, η μόνη ερώτηση
που αξίζει να απαντηθεί
είναι τούτη: Την αγάπησες;

-ΝΑΙ.