my scrapbook -- 46th page

14.12.12

take 1

Γίνανε φυλακές οι αγκαλιές

και τα φιλιά ρουτίνα.

Με το μυαλό δραπέτευε σε άλλη γη 

κι ήταν μόνο τότε που ζεσταινόταν η καρδιά.

Και κάθε μέρα που περνούσε,

δεν ήξερε αν το μαρτύριο της το άξιζε ή όχι.

Αθώα τα θύματα, ένοχοι οι θύτες; όχι, όχι πάντα.

Ένοχος είναι όποιος δεν διεκδικεί την αγάπη

 κάθε δευτερόλεπτο...

#αλέξανδρος προδρόμου#