16.7.12
take 1.2
Εδώ είμαι, με τις πληγές μου
ανοιχτές και ακάλυπτες.
Εδώ στέκομαι,
χωρίς όπλα και κόλπα.
Εδώ, δεμένος σφιχτά
και με ένα προβολέα
να ρίχνει το φως του
πάνω μου.
Μη με φοβάσαι.
Από μένα δεν κινδυνεύεις.
Τα βλέπω τα ράμματα στο κορμί σου,
τη νοιώθω την ψυχή σου που τρέμει,
εύθραυστη και φρεσκογέννητη.
Τα μάτια σου κοιτούν μα δεν αναγνωρίζουν,
για αυτό και τρομάζουν.
Κλείσε τα και άκου την φωνή μου.
Την θυμάται η καρδιά σου;
όμορφο=)
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ήμουν σίγουρος αν είχε νόημα να το ποστάρω, οποτε, ευχαριστω...
Διαγραφήα.