scrap.book_34_.txt

20/4/12

ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ


Λίγη ηρεμία ζήτησα.
Λίγη κατανόηση και
το προνόμιο να είμαι εγώ
αυτός που θα σε 
σκεπάζει το βράδυ,
όταν η μισή κουβέρτα 
θα πέφτει στο πάτωμα
και θα σε αφήνει
εκτεθιμένη στους εφιάλτες.
Λίγη εμπιστοσύνη ζήτησα.
Μέχρι να βράσει το τσάι,
έκλεισες την πόρτα πίσω σου
και τα φιλιά 
τα σκόρπισε ο άνεμος.
Ένα τραγούδι μόνο έμεινε
κρυμμένο εκεί που το άφησες...

_αλέξαΝδρος προδΡόμου_

scRaPboOk///33///

5-6/4/12

take 1.1

ΣΥΜΒΟΛΙΚΟΝ

Ήταν δάκρυα συγκίνησης αυτά που έτρεξαν από τα μάτια μου.

Το κεφάλι σου ήταν κάτω από το δικό μου. Ανασηκώθηκες απαλά και τα γεύτηκες.

Και μετά, όταν πληγώθηκε το δέρμα μου και ανέβλυσε φρέσκο αίμα, έσκυψες και το ήπιες, σταμάτησες τη ροή.

Και έπειτα, αναζητήσαμε ηδονή ο ένας στο σώμα του άλλου. Εξαντλημένη από την πάλη, έγλειψες τον ιδρώτα μου να ξεδιψάσεις.

Ήθελα να σου δώσω τα πάντα, μα δεν ήσουν έτοιμη.

Ήθελα να αφήσω το σπόρο μου μέσα σου, υπόσχεση ζωής.

Δε μ'άφησες. Δεν έμεινες...

Πήρες τις γεύσεις από δάκρυ, αίμα και ιδρώτα και αρνήθηκες το σημαντικότερο.

Τώρα ούτε δακρύζω, ούτε ματώνω ούτε ιδρώνω. Ψάχνω γεύσεις και μυρωδιές στο τίποτα και στο σκοτάδι, στο ψέμμα και στο κρύο, στο βουητό και στα ερείπια.

#αλέξανδρος προδρόμου#

scrapbook series/ episode thirty-two

5/4/12

Στην επόμενη ζωή μου θα γεννηθώ βασιλικός. Θα μεγαλώσω μαζί σου σε μια γλάστρα. Αρχικά θα είμαι στο παράθυρο σου και θα με φωτίζει το χαμόγελο σου. Μετά θα με βάλεις στην βεράντα.


Κάθε πρωί πριν να φύγεις θα με καλημερίζεις και θα κόβεις δυο φυλλαράκια για να τα πάρεις μαζί σου. Όλη μέρα θα τα μυρίζεις, αίσθηση ηρεμίας και ασφάλειας.


Μια νύχτα που θα λυσσομανάει ο άνεμος, όλες οι γλάστρες στη βεράντα θα πέσουν και θα σπάσουν.
Μη λυπηθείς. Κόψε ένα κλωναράκι που θα έχει σωθεί και μεγάλωσε με από την αρχή. Πάλι εγώ θα είμαι...