she is purple (like an orchid on her hair)

28-29/3/2012

take 1,5

ακούστηκε ένα ακορντεόν στο δρόμο
και θυμήθηκα όλα τα μικρά όνειρα
που έκανα για μας...


οι εκδρομές σε μέρη μυστικά,
όπου φυτρώνουν παραμύθια τρυφερά
και το βουητό των μελισσών ακούγεται σαν το "She Loves You" των Beatles.


η τούρτα που θα έφτιαχνα για τα γενέθλια σου,
μια στρώση μαρμελάδα μύρτιλο
και άλλη μια συννεφιασμένου ουρανού
(αφού ξέρω ότι η μελαγχολία είναι η αγαπημένη σου γεύση),
με παντεσπάνι ποτισμένο στη βότκα
και κεριά από σοκολάτα.


η ορχιδέα που θα σου χάριζα να στολίσεις τα μαλλιά σου
και αυτή θα μεγάλωνε καθώς θα έπινε το άρωμα σου
και θα μεταμορφωνόταν σε ένα τεράστιο floppy hat.


ακούστηκε ένα ακορντεόν στο δρόμο
και όλα τα ζουμπούλια στις γλάστρες
φτιάξανε τραγούδια για το όνομα σου.
και όλα αυτά τα όνειρα που έκανα για εμάς
περιμένουνε να τα ξεδιψάσεις με ένα βλέμμα σου...

\\αλέξανδρος προδρόμου\\

my_scrapbook_31

26/3/12

take 1.5

Θέλω να είμαι η Μουσική.
Να με αναζητάς με απελπισία όταν χρειάζεσαι την απομόνωση από την τρέλλα. Να ακουμπάς πάνω μου τρυφερά και να κλείνεις τα μάτια. Να με αφήνεις να σε ταξιδέψω όπου εγώ ορίζω.


Θέλω να είμαι ο Έρωτας.
Να σε ζεσταίνω όταν τρεμοσβήνει η Ελπίδα. Να λερώνω τους καμβάδες σου με χρώματα ζωηρά. Τα όνειρα σου να ταΐζω και να τα κάνω να θεριεύουν για να μας τραβάνε μπροστά.


Θέλω να είμαι το δοξάρι και εσύ το τσέλο, το στήθος σου να ακουμπώ αδιάκοπα.
Θέλω να νοιώθω τα δάχτυλα σου να σφίγγουν τα μαλλιά μου καθώς το φιλί μας θα βάζει φωτιά στα κορμιά μας.


Και να ζήσουμε μαζί, αδιαφορώντας αν ο ήλιος γυρίζει ή αν οι επαναστάσεις ξεχάστηκαν.
Με Μουσική και Έρωτα, κάπου στο διάστημα...

#αλέξανδρος προδρόμου#

scrapbook XXX (part 2)

24.07.11 - 24.03.12

Χρωματιστά όλα.

μουσική, λόγια, κορίτσια...

Και μια γκρίζα καρδιά, 

στα βρώμικα μπαρ ψάχνει

για το πιό φτηνό ποτό...

*αλέξανδρος προδρόμου*

scrapbook XXX (part 1)

27/12/2011

15.45

...πώς θέριεψαν οι λεύκες στην αυλή μας;
χωρίς φροντίδα, χωρίς νερό;

-αλέξανδρος προδρόμου-

fuck forever

Σε κρατάω σφιχτά για να νοιώθω τη θέρμη σου, να γλείφω το δέρμα σου και να συντονίζομαι στον χτύπο της καρδιάς σου. Σου ζητάω να μου πεις μόνο αλήθειες και αυτό κάνεις. Μου λες μόνο αλήθειες, καθώς εγώ βρίσκω τον δρόμο μου να μπω όλο και βαθύτερα μέσα σου. Αγγίζω την ψυχή σου. Μόνο έτσι μπορείς να τελειώσεις. Σου μιλάω πρόστυχα και εσύ με κοιτάς στα μάτια με φόβο μη με χάσεις. Η φυσική μου θέση είναι να είμαι μέσα σου και χωρίς εμένα νοιώθεις μισή. Χαϊδεύω τα μαλλιά σου και με τυλίγεις με το άρωμα σου. Η αίσθηση του στήθους σου με ερεθίζει περισσότερο. Δεν υπάρχουν άνθρωποι στον πλανήτη, μόνο δυο τσακισμένα κορμιά που παλεύουν πάνω στο κρεβάτι μας. Απανωτοί οργασμοί και παρακάλια να μην σταματήσω. Και να ήθελα, δεν μπορώ. Οι νόμοι της βιολογίας και των ανθρώπων δεν μας αγγίζουν. Ούτε κουραζόμαστε, ούτε υπακούμε σε "πρέπει". Σε κοιτώ με δέος. Μου λες απλά ότι με αγαπάς...

a whiter shade of pale

[15/3/12]

Δεν ήταν μια νύχτα σαν τις άλλες.

Ούτε εκείνη ήταν μια κοπέλα σαν τις άλλες.

Εκείνο το βράδυ ήταν από εκείνα που δεν έχουν γυρισμό. 

Η επικείμενη μετωπική των ματιών τους είχε δρομολογηθεί.

"Στις 10 και μισή" του είπε. Άργησε, όπως όλα τα κορίτσια. Ήταν όμορφη, όπως όλα τα κορίτσια.

Είχε κάτι ο συντονισμός των δυο καρδιών που τους παραξένευε. Ψάχνανε απελπισμένα να βρούνε σημεία μη-επαφής. Ήταν δύσκολο.

Πνιγμένοι στην αμηχανία και οι δυο, βρίσκανε διεξόδους στη μουσική. Και το αλκοόλ βοηθούσε λιγάκι. "Πάμε αλλού; Να χορέψουμε;"

Το κρύο τους τύλιξε. Εκείνη είχε ξεχάσει τα γάντια της. Εκείνος πρόσεξε πως κρύωνε. Της πρόσφερε τα δικά του. "Έτσι κι αλλιώς, δε θα τα φορέσω" επιχειρηματολόγησε. Τα πήρε και τα φόρεσε με το ζόρι το περίεργο κορίτσι.

Εκείνος χάρηκε κρυφά που δε θα πάγωναν τα χέρια της τουλάχιστον...

same book

...and suddenly, he stopped reading and took a glance outside the window. he saw her! she was reading the same book and she was looking at him at that exact moment. she was the most beautiful girl in the world, as far as he was concerned. he got off the train at the next station, but he didn't know how to find her. he spent the next five months at metro stations, entire days just waiting for her to show up. it wasn't something that anyone expected he would ever do. there were things he was feeling inside for the first time. he finally gave up his hopes. three years later, he met her at a party. she told him she was looking for him at the stations too. well, one of them should stay still! at least, they found each other, even if it took them a little bit more than they expected.

image by Adrian Tomine

she is red & blue

1/3/12

Θα τσιρίζεις σαν παιδί καθώς ο αέρας θα σου ανακατώνει τα μαλλιά. Εγώ θα τραβάω φωτογραφίες που αργότερα θα δείχνω στους φίλους μας και εσύ θα λες "τί τους δείχνεις αυτές; χάλια είμαι!" και εγώ θα βρίσκω αφορμή να πω πόσο όμορφη είσαι.


Κάπου στην Γλασκώβη ή στο Σαν Φρανσίσκο θα μας βρει το ηλιοβασίλεμα να κρατιόμαστε χέρι-χέρι, εσύ ίσως ξεκουράζεις το κεφάλι σου στον ώμο μου και εγώ θα ακούω τις σκέψεις σου.


Και αν ένα βράδυ δεν είμαι στο κρεβάτι μαζί σου, θα σου ηχογραφήσω την φάλτσα φωνή μου να σε νανουρίζει με Όσκαρ Ουάιλντ ή την Πεντάμορφη και το Τέρας. Εμένα όμως θα μου λείπεις ...


Με τη σκέψη της άφιξης σε ένα άγνωστο αεροδρόμιο και εσένα να με αγκαλιάζεις σφιχτά, θα σπάει το σκυθρωπό μου πρόσωπο.




Αυτή είναι μια αρχή δίχως τέλος, ακόμα δεν το κατάλαβες;