scrap.book_18_.txt

1-4-11

Μείνε στην ασφάλεια του πύργου σου λοιπόν,
να κοιτάς από μακριά την ζωή
καθώς συμβαίνει,
να ονειρεύεσαι τα ψεύτικα.


Και όσο εγώ θα πληγώνομαι
και θα ματώνω στη λάσπη,
εσύ θα γερνάς
και με ερωτηματικά θα γεμίζεις.


Πάντα στην ασφάλεια του πύργου σου.
Σα να είχες όλο το χρόνο του κόσμου δικό σου.
Σα να ήταν το πεπρωμένο που σε όριζε...