λίγο πριν αρχίσουν τα γλέντια έφυγες.
το κέρασμα σου οι ζουρνάδες χάσανε.
έφυγες στις 12, λες και αν έφευγες στις 13
Εκείνη δεν θα 'κλαιγε,
οι Φίλοι δεν θα 'ρχονταν,
εμείς δεν θα αντέχαμε...
λιγότερα τα πιάτα,
λιγότερα τα ούζα στο τραπέζι μας.
και τα κόκκινα αυγά ποιός θα μας (τα) διαλέξει;
την λαλιά σου κρύβω μέσα μου,
και όλα τα άλλα, τα μεταξύ μας.
και θα θυμάμαι ένα χαμόγελο
σαν να'τανε δικό μου,
σαν να'ταν ευαγγέλιο...
21-22/4/06
έτσι Προδρομάκι μου, το μήλο κάτω απ' τη μηλιά θα πέσει κι αν κυλήσει στον ίσκιο θα σταθεί (ενίοτε αυτό είναι πολύ καλά νέα)
ΑπάντησηΔιαγραφήη ιστορία θα το πει αυτό dear.
Διαγραφήα.