scrap.book_10_

1/9/10, 04:35 (take 1)

Η μυρωδιά από το φιτίλι που σβήνει... σαν θάνατος μικρός.
Μέσα στην καρδιά της νύχτας, 
τους ήχους της πόλης αφουγκράζομαι.
Και τα δευτερόλεπτα του ρολογιού,
που δε χάνουνε το τέμπο.
Και ο χρόνος, μικρός θάνατος 
και αυτός.
Σαν το σκοτάδι που μας χωρίζει




καταλαβαίνεις πως σε κοιτάω;