Πέμπτη 18 Αυγούστου 2011

my_scrapbook_13 (part 2)

15-18/8/11 
[take 1]



Remember you




αυτά τα παπούτσια
περπάτησαν σε δρόμους και γέφυρες,
είδαν ξένες πόλεις,
χρόνια τώρα λυώνουν οι σόλες τους
κάτω από το βάρος μου.


Κι αν βρέθηκαν πεταμένα
σε άκρες τόσων κρεβατιών,


κι αν συγχρόνισαν τον βηματισμό τους 
με μαύρες μπότες
και κόκκινες γόβες,


κι αν κάποιες νύχτες
ισορρόπησαν πάνω σε
κολονάκια στην άκρη του πεζοδρομίου,


κι αν κάποιες φορές
τα βρήκε το ξημέρωμα να αγκομαχούν
και να σέρνονται,


κι αν τα κορδόνια τους,
που όλο τα έλυνες και τα έδενα,
κοντεύουν να σχιστούν,


το μόνο που τους έμεινε να θυμούνται
είναι μια βραδιά που
μεθυσμένα χόρεψαν
αντίκρυ από τα μωβ
σταράκια σου...


--αλέξανδρος προδρόμου--


4 σχόλια:

  1. αχ βρε αγόρι μου γλυκό , με σκότωσες !!!!!
    προς κάτοχο μωβ σταρακίων : φόρα τα πάλι και χόρεψέ του μπας και το σώσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν έχει νόημα η ευχή σου πλέον. το παρελθόν ανήκει στο παρελθόν. ας φροντίσουμε να μην ξαναχάσουμε το καλό που θα βρεθεί στο διάβα μας (αν βρεθεί!).

      α.

      Διαγραφή