Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013

scrap.book_43.txt

10/1/13
take 1.2

ΧΕΙΜΑΡΡΟΣ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΟΥ



αγάπη, να ανατινάζει τις καρδιές


αγάπη, να ρέει από τα λακάκκια στη βάση του λαιμού σου,
 μέλι σκέτο

αγάπη, να σε μυρίζω
και να μην έχεις φύγει από το κρεβάτι

αγάπη, τα βράδια με τζην ξεβαμμένα και δάχτυλα πλεγμένα 
στα μπιλιαρδάδικα

αγάπη, το πιοτό σου να είναι πάντα πιό γλυκό
και το φαΐ σου να στο ταΐζω εγώ

αγάπη, να θυμάσαι τα όνειρα μου
και εγώ να ξεχνάω τα λάθη σου
(ή και ανάποδα)

αγάπη, δίχως χρώμα,
δίχως τέλος...


5 σχόλια:

  1. δεν θα ΄ταν καλύτερα να ΄χε η αγάπη χρώμα;
    η δικιά μου θέλω να ΄ναι πράσινη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εσύ αγαπάς μόνο τους γαλανομάτηδες; μόνο τους λευκούς; μόνο κατηγορίες εξωτερικών γνωρισμάτων; το χρώμα είναι η διάκριση, στην ουσία. τι λες, καλύτερα τώρα;

      α.

      Διαγραφή
    2. Πραγματικά ποτέ δεν το σκέφτηκα έτσι τώρα που το λες :)
      Λέγοντας "χρώμα" το μυαλό μου πήγε σε αυτό που βάζεις εσύ στον έρωτα και στην αγάπη. Η δική μας, ξεχωριστή πινελιά που θα μείνει στον άλλο!

      Διαγραφή