22iv23
JAM
Εκεί, στην υγρή άμμο,
όχι την στεγνή
μακριά από το νερό.
Εκεί, στο σύνορο του αμφίβιου,
λιάζεσαι ενώ αγγίζεις
το νερό.
Κοιτάζω πως σε χαϊδεύει ο ήλιος
και ζηλεύω λίγο.
Θα ήθελα να είμαι εγώ
η πηγή της ζωής.
Με μια απαλή μετατόπιση
βρίσκεσαι στην θάλασσα,
στον καθαρό βυθό χαμογελάς.
Μου γνέφεις να έρθω· φυσικά!
Όσο πλησιάζω, σκέφτομαι
την διαδρομή που θα πρέπει
να ακολουθούμε γύρω από τον κόσμο
για να ζούμε πάντα
στο καλοκαίρι σου...
091024_take0.9
ΠΟΝΟΣ
Η αγωγιμότητα του Έρωτα
201220
Ο Έρωτας είναι σαν την Αστραπή.
Δεν ρωτάει. Δεν σκέφτεται. Δεν επιλέγει.
Απλά περιμένει τα νέφη να βρεθούν
στην κατάλληλη απόσταση από τη Γη.
Αναζητά την ευκολότερη διαδρομή
για να φτάσει από το βασίλειο του χάους
στον καθρέφτη των ματιών σου.
Εκείνη τη μοναδική στιγμή, η αστραπή
ενώνει το αίμα σου με την αρχαία γνώση
των Ίνκας,
τότε είναι που ο Έρωτας απαγγέλει arawi
και η καρδιά σου λυώνει ακαριαία.
Και ο λόγος που τρέμεις είναι πως
δεν είσαι σίγουρος αν αξίζεις τούτο το δώρο.
Μάθε όμως πως της Αστραπής το ένστικτο
είναι αλάθητο.
Και όποιος αντιστάθηκε στον Έρωτα,
βρέθηκε να καίγεται στην άσβεστη φλόγα
του βωμού της Ιοδάμας...
take 1/13.01.21
the eye of the beholder
the splendor of your beauty
forced me to reverently
enter your temple.
and so, on this warm altar
you asked me to kneel
and fear not.
i have denied the presence
of the Sun before,
i wanted to be yours
at any cost.
not being your fool
would drive me mad.
your soul shaking
in my arms,
proof our eyes made contact.
so what if the cold
kept everyone else locked up?
there were more deserted roads
for us to roam.
and then, that kiss of sincerity
blew us up.
it was all tangerines and smiles
afterwards.
fingers locked with one another
as we shared visions of a
secret world.
