bad at chess, good at love

The last thing he wanted was to meet a cat. He was sick of all the silence and the loneliness, but a cat could never be welcome. All they ever do is take and never give love. Boy, was he wrong! That little kitty wanted nothing more than to give her heart to someone. And she could sing lullabies, breaking the silence in tiny pieces. He felt so lucky, that in this dead world, hope and joy still existed and he managed to cross paths with that magnificent creature. She was a lousy opponent in chess, but nevertheless, she made him smile and so did he...

image by Goro Fujita

from my scrapbook--29

I left jasmins & lilies
secretly on your pillow.
I left a piece of my soul too.
I asked my guardian angel
to guard me no more.
I sent him to be by your side.
For the gift of life is
more important to you.


Soulmates at last...

scrapbook 28

20/12/11

take 1.5

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΝ

Ζούσε χρόνια εκεί,

παρέα με τον Παλαμά και τον Βάρναλη.

Σαν πέθαναν οι ποιητάδες στα σκοτεινά και σκουριασμένα σπίτια τους,

απέμεινε μοναχός του.

Βουβός και σκυθρωπός έστεκε

πάνω από μουχλιασμένα βιβλία

περιμένοντας μια λύτρωση.

Κι ύστερα την είδε.

Μέσα από το σκονισμένο του παράθυρο

 την είδε.

Την είδε και τα χρόνια του

για μια στιγμή χάσανε το μέτρημα.

Την είδε και λέξεις ξεχασμένες

αναδύθηκαν για χάρη της.

Την είδε και η βαριά καρδιά του

πετάρισε σαν ένα μικρό κολίμπρι.

Την έψαξε στα πιο γνωστά μέρη.

Από το Μοναστηράκι ως το Γκάζι,

αναζήτησε την μυρωδιά της.

Από την Πλάκα ως τα Εξάρχεια

ακολούθησε την αύρα της.

Από την Καρίτση ως την Μαβίλη

κυνήγησε την σκιά της.

Ρώτησε κυρίες με γούνες 

και τζάνκια χαρμανιασμένα αν την είδαν.

Γκραφιτάδες γράψανε [περίτεχνα] το όνομα της

στις στάσεις του Μετρό για χάρη του.

Και μια μέρα,

ένας σκεητάς με ακουστικά στα αυτιά,

του έφερε είδηση χαρμόσυνη:

"η Αλίκη είναι στο λάϊβ..."

Πήγε και την βρήκε.

[...]

Σαν άκουσε το "Όχι" έκλαψε σα παιδί και δεν τον ξανάδα.

~αλέξανδρος προδρόμου~

endless love

4/2/12

-και όταν τελειώσουν όλα τα τραγούδια τί θα μου χαρίζεις;
-θα σου γράψω καινούρια και θα στα αφιερώσω...

scrap.book_27_.txt

2/2/12

take 1

///Το γαλάζιο σου///

βαρκούλα στον ωκεανό σου είμαι.

με βυθίζεις ή με αφήνεις να αρμενίζω ευτυχισμένος.

μέσα στην απεραντοσύνη σου ας είμαι και εγώ χαμένος.

μόν' δώσ' μου ένα σημάδι για να βρω το μυστικό σου νησί.

ρίξε ένα αστέρι να ακολουθήσω μέχρι την χρυσή του αμμουδιά.

και εκεί εγώ θα υμνώ το γαλάζιο σου κάθε βράδυ.

κάθε βράδυ...

-αλέξανδρος προδρόμου-